طنز قزوینی (در دو)
«دِر دو...»
عاشق يه دختر دِر دو شد م
دلِمَه با خند هاش كردَ ه سولاخ!
مِبينَم تا كه مياد
مِكَشم تو مَلّه آخ!
چون كه امكان ندارد اون مَمَه هاشه بِمَكم!
مِمَكم همَه ش سُماخ!...
دلِمَه مِجنبانَد
تا مِجُنبَد كفلاش
آخ كه جان مِدَم براش!
مُخِشَه تا بزنم همَه ش مِجنبد چَكََنِم
سخت شُرّه مُكُند
مثّ گاو
براش آب دهنِم!!...
شبكي
مثّ دُزّا را مِرَم به دنبالِش خم خمَكي!
مِگَه گم شو تُخس سرتق مِزنم تو ....ه هات متّرَكي!
من مِشم خيط و يه جام از خيطي سُخ سُخ مُكُند!!
دختَرَه به من مِخندد
سَرِشَه تكان مِد د
آخ و اوخ اوخ مُكند!..
مِدانم يه روزي تو مَلّه خِفتِش مُكُنم
بوس از اون لب شتري هاي كلفتِش مُكُنم!
بعد مثل حاجيا
د ه دفَه مكّه مِرَم
عاقبت دور حرم
سر پيري توبه از بوساي مُفتِش مُكُنم!
معني چند واژه : دِردو :گستاخ/سولاخ :سوراخ/مله : محله،كوچه/سُماخ :سماق ،
سماق مكيدن/چَكَن : چانه،دراصل واژه اي تركي است/دُز :دُزد/سِرتِق :دريده ،پررو/
سُخ سُخ كردن : سوختن،از اصطلاحات خاص قزوينيان/
اِستاندي :گرفتي/ شافتول : خُل / گل بافتحه گاف:گروه كبوتران در پَرواز/ مِچّام :از مصدرچاييدن/
تَندور :تنور/ تافتان : استعاره از زن چاق و خِپِل
